मलाई 'म' बनाइदेऊ आमा

विलासी स्वप्न विलुप्त छन् l 

 विलोम दिशामा चालित मेरा पैताला विलीन  हुँदैछन् l  

विवरण हेर्दै विवशताको आजाद त्यो चुल्बुले राजकुमार

मेरी जननीको  खोइ ? कहीं भेट्दिन आमा  !

'म' भित्र को 'म' लाई जो 'म'मा हुदा हुँदै पनि 'म' सङ्ग छैन ?

'म' खोइ ? दुग्ध खुवाएकी थियौ तिमीले

 मेटाउदै तिम्रा छाप मेरा गालादेखि माकुराका जाला जसरी

कुच्चोले हिर्काइ हिर्काइ मिल्काइ रहेँ ।

थिचिरहेँ तिम्रा वाणी मेरा तुच्छ बोलीले,

 तिम्रो मौनताको फाइदा उठाएँ,

तुच्छ बोली गोलि बनाएँ,

बारुद बनाएँ l 

तिमी मायावी रहेछौ आमा l 

गोलाबारुद तिम्रा काखैमा मस्त निदाइरहे । 

म वैरागीलाई के थाहा आमा, 

तिमी मेरा तुच्छ बोलीलाई पनि स्नेह गर्दी रहेछौ l 

अहो !

तिम्रा सेताम्मे दन्त फिस्स हास्दाँ खेरि,

नाच्दा खेरि, 

लाजले राताम्मे तिम्रो अनुहार

बहार लिएर आउछन् मेरो मुहारमा आज ।

हरेक रात मेरा गोडा चिल्ला बनाउथ्यौ तिमी आफ्ना खस्रा हातले

विश्लेषण गर्न नसकुँ म बातले,

केबल तिम्रा खस्रा हातको स्पर्श नपाएका मेरा गाला

आज सिउडिँ जस्तै भएका छन आमा l

छितिजको भिर दखि गिरेको ललाट लिएर तिमी समर गरिरहेछौ l 

समयसङ्ग ,समाजसङ्ग मेरा हर्कतले !

आमा !

मुर्दा बिउझिँजाने तिम्रो काखले साख बनाउछन्,

शत्रु पनि पत्रु पनि निपूर्ण 

अहो तिमी अदभूत रहेछौ आमा !

जनार्दन झुकुन् तिम्रा पाउमा

पुत्र 'म' पत्रु जसरी खोजे झुकाउन तिमिलाइ हरदम

 घाउ बनाइ तिम्रा कोमल वदनमा

दाउले भन्दा गहन जाइलाग्ने मेरो जिब्रो फुत्त फुत्त उफ्रिरहन्छन् l 

आज छट्पटिएर ती कुकर्म सुधार्न

धर्म बिर्सियो जिब्रो कर्म गर्न चाहान्छ l 

मर्म बुजेर तिम्रो शर्म नमानिकन आमा,

 समरुपी हुदैन तिम्रो अतितको छोरो भोलिसङ्ग !

टोनिक खुवाइदेउ अझ एकपटक आमा

यो मुर्दा विचारको विवश  प्राणीलाई 

जसलाई मानिस  हुनु को ग्लानी छ l 

मलाई  'म' बनाइदेउ आमा  !

                        - दृष्टान्त अश्विन

सिद्धि गणेश मा. वि. कक्षा ११ - बालीविज्ञान सङ्काय